Odstąpcie czyniący bezprawie...

Wielu powie mi tego dnia: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w twoim imieniu i w twoim imieniu nie wypędzaliśmy demonów, i w twoim imieniu nie czyniliśmy wielu cudów? ^(b)A wtedy im oświadczę: Nigdy was nie znałem. Odstąpcie ode mnie wy, którzy czynicie nieprawość. (Mt 7:22 – 23)

Tekst grecki:

²²ΠΟΛΛΟΙ ΕΡΟΥΣΙΝ ΜΟΙ ΕΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΕ ΚΥΡΙΕ ΟΥ ΤΩ ΣΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΕΠΡΟΦΗΤΕΥΣΑΜΕΝ ΠΡΟΕΦΗΤΕΥΣΑΜΕΝ ΚΑΙ ΤΩ ΣΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΕΞΕΒΑΛΟΜΕΝ ΚΑΙ ΤΩ ΣΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΛΛΑΣ ΕΠΟΙΗΣΑΜΕΝ

²³ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΜΟΛΟΓΗΣΩ ΑΥΤΟΙΣ ΟΤΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΓΝΩΝ ΥΜΑΣ ΑΠΟΧΩΡΕΙΤΕ ΑΠ ΕΜΟΥ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΑΝΟΜΙΑΝ

Od początku tego rozdziału Jezus daje wskazówki, które mają sprawić, by nasze życie było owocne w rozumieniu ducha. Nie sądź, usuń belkę (zachęta do wewnętrznej integracji), nie bądź jak pies czy świnia bo im nie daje się nic cennego, proś, a Bóg nie odwróci się, tak właśnie Jezus wyjaśnia Prawo (werset 12): Wszystko więc, co chcecie, aby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. To bowiem jest Prawo i Prorocy.

Prawo Boże wypełnia się w miłości agape, praktycznej miłości wynikającej z potrzeby serca, z litości i miłosierdzia dla innych. Jezus innymi trochę słowami, ale ponownie mówi, że istotą Prawa w odniesieniu do drugiego człowieka, jest miłość taka jaką mamy dla siebie, a przecież miłość względem siebie realizujemy w konkretnych czynach, które zaspokajać mają nasze potrzeby i marzenia. Jezus zatem nie obala Tory, a raczej właściwie ją ustawia: Czy więc obalamy prawo przez wiarę? Nie daj Boże! Przeciwnie, utwierdzamy prawo.(Rz 3:31)

Jezus takie ustawianie na właściwym miejscu Prawa nazywa „wchodzeniem przez ciasną (a więc niewygodną) bramę i wąską (równie niewygodną) drogę”. Innymi słowy sugeruje, że wypełnianie Bożych przykazań miłości wobec bliźniego wcale nie jest takie łatwe, ale właściwe.

W kontraście do tego stawia Jezus proroków, których nazywa fałszywymi, wilkami w owczej skórze. A jak mamy poznać tychże proroków? Po owocach! Czyli właściwie po czym? Po tym o czym Jezus mówił chwilę wcześniej, czyli o owocach miłości wobec Boga i bliźniego. Z tego co uprawiają ci ludzie, nie można pozyskać dobrych owoców, w przeciwieństwie do Bożej Tory. Jezus nie omieszkał też powiedzieć co się stanie z tymi, którzy nie przynoszą dobrego owocu: Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień.(Mt 7:19)

Nie każdy, kto mi mówi: Panie, Panie... Zauważyć należy, że Jezus nie odrzuca wszystkich wzywających Go jako Pana, mówi tylko, że nie każdy z tych, którzy podają się za wierzących wejdzie do królestwa niebieskiego (werset 21). Wzywanie imienia Pana, czyli wiara w to, że Jezus jest Chrystusem, Synem Boga i Zbawicielem, jest warunkiem koniecznym do wejścia, ale nie wejdą ci, którzy albo tylko werbalnie (zewnętrznie, religijnie) wzywają Go, ale też nie wejdą ci, którzy nie wykonywali woli Ojca. Co to znaczy wykonywać wolę Ojca? Chwilę wcześniej Jezus to wyjaśniał, to znaczy wykonywać pracę miłości, by przynosić owoce czyli wypełniać Boże prawo z miłości do Boga i człowieka.

Wielu będzie się bronić mówiąc: ...Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w twoim imieniu i w twoim imieniu nie wypędzaliśmy demonów, i w twoim imieniu nie czyniliśmy wielu cudów? (werset 22) Jezus podaje tu całą listę tego co obiecał każdemu wierzącemu. A jednak to właśnie do tych ludzi, którzy wierzą w imię Pana i czynią tak wiele rzeczy w jego imię, Jezus mówi apochoreite (od gr. apo – partykuła wskazująca na separację, odłączenie oraz choreo – opuścić miejsce) odejdźcie, odstąpcie, jesteście odłączeni i macie odejść.

Ci ludzie wykonywali to co większość dzisiejszych ewangelicznych chrześcijan uważa za podstawę swojej tożsamości, a więc tylko wiara oraz charyzmaty. Jezus nie potępia tego wszystkiego, nie potępia wiary, nie potępia wzywania jego imienia, nie potępia prorokowania oraz cudów, które czynili, ale w świetle poprzedzającego wersetu uznaje, że nie spełniali oni woli Ojca. Jak to możliwe?

Kluczowe jest zrozumienie słowa anomian, które na język polski jest tłumaczone jako:

A tedy im wyznam: Żem was nigdy nie znał; odstąpcie ode mnie, którzy czynicie nieprawość. (Biblia Gdańska)

A wtedy im oświadczę: Nigdy was nie znałem. Odstąpcie ode mnie wy, którzy czynicie nieprawość. (Uwspółcześniona Biblia Gdańska)

A wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy, którzy czynicie bezprawie. (Biblia Warszawska)

Wtedy oświadczę im: Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości! (Biblia Tysiąclecia)

A wtedy im wyznam: Nigdy was nie poznałem; odstąpcie ode mnie wy, którzy czynicie niesprawiedliwość (także: bezprawie Jk 2:10) (Nowa Biblia Gdańska)

Co zatem oznacza słowo anomian? ^1.Stan człowieka bez prawa spowodowany ignorancją lub pogwałceniem tego prawa, ^2.zamiar i pogwałcenie prawa, ^3.niesprawiedliwość, ^4.niegodziwość. Wyraz anomia (anomian) pochodzi od dwóch innych greckich wyrazów: alfa – pierwsza litera greckiego alfabetu występuję w formie partykuły przeczącej oraz nomos – prawo stanowione.

Wyraz ten oznacza kogoś pozbawionego prawa, poganina: Dla tych, którzy są bez prawa (anomois), jakbym był bez prawa - nie będąc bez prawa Bogu, lecz będąc pod prawem Chrystusowi - aby pozyskać tych, którzy są bez prawa (anomous). (1Kor 9:21) W tym przypadku nie ma mowy o winie, jest to eufemizm na określenie pogan.

Oznacza też odstępcę do prawa: Tak wypełniło się Pismo, które mówi: Zaliczono go w poczet złoczyńców (anomon).(Mk 15:28) [Mowa tu o Jezusie, który umierał pośród tych, którzy przekroczyli prawo.]

Mówię wam bowiem, że jeszcze musi się wypełnić na mnie to, co jest napisane: Zaliczono go w poczet złoczyńców (anomon). Spełnia się bowiem to, co mnie dotyczy.(Łk 22:37) [Jezus sam zapowiada to, umrze uznany za tego co przekroczył i odrzucił prawo.]

Wydanego zgodnie z powziętym postanowieniem Boga oraz tym, co przedtem wiedział, wzięliście i rękami bezbożników (anomon) ukrzyżowaliście i zabiliście.(Dz 2:23) [Piotr określa tym mianem pogan, Rzymian, którzy wykonali egzekucję na Jezusie.]

Rozumiemy, że prawo nie jest ustanowione dla sprawiedliwego, ale dla nieprawych (anomois) i nieposłusznych, dla bezbożnych i grzeszników, dla niegodziwych i nieczystych, dla ojcobójców, matkobójców i morderców;(1Tm 1:9) [Tutaj Paweł nazywa tak tych, którzy decydują się pogwałcić prawo.]

Wówczas pojawi się ów niegodziwiec (anomos), którego Pan zabije duchem swoich ust i zniszczy blaskiem swego przyjścia.(1Tes 2:8) [Paweł tym przymiotnikiem określa antychrysta]

A sprawiedliwego Lota, udręczonego rozpustnym postępowaniem bezbożników, wyrwał; Ten sprawiedliwy bowiem, mieszkając wśród nich, patrząc i słuchając, trapił dzień po dniu swą sprawiedliwą duszę ich bezbożnymi (anomois) uczynkami.(2P 2:7 – 8) [Piotr tutaj pokazuje działanie prawa Bożego jeszcze w czasach sprzed Mojżesza, za czasów Lota, kiedy to ludzie żyli w całkowitej moralnej degrengoladzie.]

Zatem wyraz użyty przez Jezusa anomian, oznacza kogoś kto nie zna prawa, odrzuca prawo lub występuje przeciw prawu.

Prawo nie ma siły zbawczej, czyli uczynkami prawa nie zmusimy Boga by obdarzył nas życiem wiecznym, wykonując uczynki prawa nie kupimy sobie życia wiecznego u Boga, przestrzegając Bożego prawa nie będziemy w stanie podlizać mu się na tyle by dał nam życie wieczne; to religia. Boże prawo, nie jest po to by wykonywać je w strachu przed konsekwencją jego wykonywania; byłby to czysty legalizm. Boże prawo jest zapisane w nowo narodzonych Jr 31:32 oraz Ez 36:26 – 27, a zatem jego wypełnianie to potrzeba realizacji miłości agape, która jest konsekwencją łaski zbawienia, którą otrzymaliśmy przez Jezusa Chrystusa.

Wiara zatem w Pana i czynienie cudów to jedno, ale to wszystko musi być budowane na miłości, która staje się dla nas praktyczna dzięki prawu. Prawo bez miłości jest puste, jego wypełnianie wyrasta z potrzeby dawania miłości innym oraz przede wszystkim odpowiadania miłością na miłość Boga, ale zawsze jest to miłość agape, miłość przejawiająca się w czynie.